Stel je voor, jij en ik zitten buiten in een grote kring. Mensen van alle leeftijden vergezellen ons en we staren samen naar het kampvuur dat in het midden van onze kring brandt. Het is windstil, rook kringelt omhoog, af en toe het geluid van knapperend hout. Het is niet zo dat niemand iets te zeggen heeft, maar op dit moment heeft niemand de behoefte om te praten. We zijn één met onze eigen gedachten. Want het verhaal dat we zojuist gehoord hebben, verteld door iemand uit onze cirkel, heeft indruk gemaakt. Daarom zijn we stil, daarom hebben we even de tijd nodig om na te denken en om langzaam weer terug te komen in het nu.
Afgelopen donderdag werd The Passion uitgezonden. Het is, zoals KRO/NCRV melden, hét muzikale Paasevenement over het lijden, sterven en de opstanding van Jezus en is inmiddels uitgegroeid tot een groot evenement waar dit jaar maar liefst 2,6 miljoen mensen naar keken. Ik zie het voor me, al die mensen in een kring, rondom een knapperend vuur, luisterend naar een spannend verhaal vol van liefde, verraad, verdriet en hoop. Terwijl ik me dit zo inbeeld, vraag ik me af hoe dat kan. Hoe kan het dat zoveel mensen naar dit verhaal kijken en luisteren? Heeft het te maken met onze huidige tijd van verwarring, smeulend ongenoegen en sluimerende onzekerheid? Willen we daarom even meegenomen worden naar een andere tijd, plek en dimensie?
Als kind ging ik elke zondagochtend naar de zondagsschool van de Nederlands Hervormde kerk in Eext. Niet dat wij thuis heel erg belijdend waren, het was meer iets dat er gewoon bij hoorde. Zaterdag naar het voetbalveld, zondagochtend naar zondagsschool. Ik vond het er altijd fijn. Een uurtje samen met een groep andere kinderen in het knusse zondagsschoolgebouwtje. Een gebouw met een podium waar ons klasje dan bovenop zat. In mijn fantasie was er dan publiek dat naar ons keek en samen met ons luisterde naar de verhalen die onze leidster Corrie Korpershoek vertelde. Nog zie ik haar zitten en hoor haar vol passie vertellen.
Het was daar dat ik gefascineerd raakte door verhalen. De verhalen uit het Oude Testament vond ik waanzinnig spannend, net als de verhalen over het wonderbaarlijke leven van Jezus, over het verraad en over zijn weer levend worden nadat hij op een gruwelijke manier om het leven was gebracht. Ik vond die verhalen stuk voor stuk fantastisch, hoewel ik ernstig twijfelde aan de waarheid van het vertelde. Ik had al helemaal niks met het bidden of het dankbaar moeten zijn voor het leven omdat Jezus voor ons was gestorven. Ik vond dat maar moeilijk te volgen. Leidster Corrie maakte dat echter niet uit. Zij vertelde gewoon en haar passie raakte mij op zo’n manier dat ik me een paar jaar later zelf aanmeldde als zondagsschoolleider. Niet zozeer dus om met het geloof bezig te zijn, het was veel meer om zelf die mooie verhalen te mogen vertellen aan kinderen. En of die kinderen het nu geloofden of niet, dat maakte me helemaal niks uit. Het zaadje, dat later zou ontkiemen als meester Gert en nog later als verhalenverteller, werd toen gezaaid. Het zaadje werd een enorme plant.
Toen ik in januari 1991 begon als meester op de Brandaris te Dronten, vertelde en las ik voor dat het een lieve lust was. Het ene verhaal na het andere werd verteld. En niet nog snel de laatste vijf minuten voordat de kinderen naar huis mochten, maar minstens een half uur per dag, meestal langer. Met op de achtergrond muziek waarvan ik vond dat dat paste bij het verhaal. Goede verhalen zijn als voeding voor de ziel.
Terug naar afgelopen donderdagavond. Ik keek niet naar The Passion, ik keek naar het andere verhaal van die dag. Samen met ruim één miljoen mensen zat ik rond een ander kampvuur en was ik in de ban van het spannende verhaal van Rutte en Omtzigt. Terwijl het verhaal zich ontrolde, raakte ik ervan overtuigd dat ook in dit avontuur uiteindelijk iemand ‘gekruisigd’ zou gaan worden, waarbij het deze keer niet tot een wederopstanding zou komen.
Maar ik zat mis. Dit verhaal liet zich niet voorspellen. Net als het andere Paasverhaal was er nu opnieuw sprake van een wonderbaarlijke wederopstanding, die van premier Rutte. Waarbij ik overigens wel denk dat het dit keer geen 2000 jaar zal standhouden.
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe verhalen? Registreer dan je mailadres en krijg vervolgens wekelijks gratis een bericht in je mailbox zodra een nieuw verhaal is gepubliceerd.
Comentários